Factors determining the states' level of strategic activity
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
This article is focused on the behaviours of states and what are the driving influences behind their actions. Analysing the concept of a power idea dichotomy in shaping a global agenda that forces strategic behaviours to rise above constructivism, liberalism, and realism models of international relations. It uses China as the perfect backdrop from which to shape this argument around a new global order that is fast evolving with the ever present threat of cold-war resurrection.
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
วารสารวิชาการผลประโยชน์แห่งชาติ ภายใต้ Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License วารสารอนุญาตให้มีการเข้าถึงหรือเผยแพร่งานทางวิชาการได้โดยไม่มีค่าใช้จ่ายหรือมีการลงทะเบียน เพื่อเป็นการสนับสนุนการแลกเปลี่ยนความรู้ ขอบข่ายครอบคลุมงานวิชาการด้านภูมิรัฐศาสตร์ ภูมิเศรษฐศาสตร์ และนวัตกรรมผู้ใช้สามารถแบ่งปัน คัดลอก และกระจายข้อมูลทั้งหมดที่ตีพิมพ์ใน วารสารวิชาการผลประโยชน์แห่งชาติ ในรูปแบบหรือสื่อใดก็ตามตามเงื่อนไขต่อไปนี้:
การอ้างอิง — อนุญาตให้นำผลงานไปใช้ ทำซ้ำ แจกจ่าย หรือดัดแปลงงานนั้นได้ แต่ต้องให้เครดิตที่มาของเจ้าของผลงานนั้น ซึ่งถ้ามีการใช้ผลงานนั้นโดยไม่มีเครดิตชื่อเจ้าของผลงานกำกับ จะต้องทำการขอนุญาตเจ้าของผลงานก่อน
ไม่ใช้เพื่อการค้า — อนุญาตให้นำผลงานไปใช้ ทำซ้ำ แจกจ่าย หรือดัดแปลงงานนั้นได้ แต่ไม่สามารถใช้ผลงานหรือบทความเพื่อวัตถุประสงค์ทางการค้าได้
ไม่สามารถดัดแปลง — อนุญาตให้นำผลงานไปใช้ ทำซ้ำ แจกจ่าย ผลงานชิ้นนั้นได้ แต่ห้ามดัดแปลงงาน เว้นแต่ว่าจะได้รับการอนุญาตจากเจ้าของผลงานก่อน
เอกสารอ้างอิง
Horton, Chris. (2019, August 26). China’s playbook in Hong Kong is also working in the Asia Pacific.
The Atlantic.https://www.theatlantic.com/international/archive/2019/08/china-uses-its-regional-playbook-hong-kong/596797/
Ivison, Duncan (2002). Postcolonial liberalism. Cambridge: Cambridge University Press.
Lantis, Jeffrey S. (2014). Strategic cultures and security policies in the Asia-Pacific. Contemporary Security Policy, 35 (2), 166-186. https://www.tandfonline.com/doi/full/10.1080/13523260.2014.927676
Li, Rex. (2008). A rising China and security in East Asia: Identity construction and security discourse. London: Routledge.
Mearsheimer, John J. (2007). Structural realism. International relations theories: Discipline and diversity. 83. https://www.commackschools.org/Downloads/8_mearsheimer-_ structural_realism.pdf
Nabarun, Roy. (2013). Review: Chinese and Indian strategic behavior: growing power and alarm by George J. Gilboy, Eric Heginbotham. International Affairs (Royal Institute of International Affairs), 89 (2), 546-548. https://www.jstor.org/stable/pdf/23473579.pdf
Noguchi, Kazuhiko. (2011). Bringing Realism Back In: Explaining China's Strategic Behavior in the Asia-Pacific. Asia-Pacific Review, 18 (2), 60-85.
Shiping, Tang. (2015). From Offensive Realism to Defensive Realism: A Social Evolutionary Interpretation of China’s Security Strategy. China’s Ascent. Ithaca: Cornell University Press. https://doi.org/10.7591/9780801456992-009
Sloan, Eleanor. (2010). China’s Strategic Behaviour. Canadian Devence & Foreign Affairs Institute.
Snyder, Glenn H. (2002). Mearsheimer’s World – Offensive Realism and the Struggle for Security: A Review Essay. International Security, 27 (1), 149-173.
Toft, Peter. (2005). John J. Mearsheimer: an offensive realist between geopolitics and power. Journal of International Relations and Development, 8 (4), 381-408.
